Pompy ciepła ECO

produkcja, dolne źródła, doradztwo

  O firmie

Pompy
ciepła

Korzyści

Oferta

Dane
techniczne

Zasady
doboru

Elementy
instalacji

Kontakt

Do pobrania

      ELEMENTY INSTALACJI

Spiralne wymienniki gruntowe są odmianą wymienników poziomych. Rury polietylenowe o średnicy 32 mm lub 40 mm dostarczane są zazwyczaj w kręgach. Cechę tę wykorzystuje się przy układaniu rur wymiennika spiralnego, które układa się na głębokości ok. 20 cm poniżej strefy przemarzania (od 1,6 m do 2 m) w poziomych szerokich rowach o szerokości min. 1 m i długości min. 15 m dla jednej spirali. Zaleca się aby w jednym rowie układać od 120 do 200 m rury PE w postaci spirali, rozciągając krąg z rurą w wykonanym wykopie. W zależności od wilgotności gleby i jej struktury, z 1 mb rowu można otrzymać około 80 watów mocy, co oznacza, że spirala o długości ok. 150 m ułożona w rowie o szerokości 1m i długości 20 mb., może zaspokoić potrzeby na około 1600 watów mocy chłodniczej pompy ciepła. Poszczególne spirale (wykopy) powinny być oddalone o co najmniej 3 m od siebie, a zalecana odległość wynosi 5 m. Powierzchnia wymiennika jest uzależniona od typu pompy ciepła, warunków gruntowych i powinna być każdorazowo konsultowana z producentem pompy ciepła. Rury łączy się przez zgrzewanie, przy czym miejsca połączeń powinny być dostępne po zasypaniu kolektora (np. poprzez wykonanie studzienek rewizyjnych lub łączenie wewnątrz budynku). Poszczególne spirale należy połączyć równolegle, z możliwością odcinania i kryzowania poszczególnych odcinków (należy w tym celu wykonać odpowiednie rozdzielacze: zasilający i powrotny). Końce wymiennika należy wprowadzić do pomieszczenia z pompą ciepła. Przejście przez fundament lub ścianę budynku należy wykonać poprzez rurę osłonową. Rury wymiennika powinny być zaizolowane termicznie otuliną, do odległości min. 1 m od fundamentu budynku. Wymiennik, po ułożeniu rur w wykopach, należy poddać próbie szczelności wodą (ciśnienie próbne 3 bar). W przypadku pozytywnego wyniku próby, wykopy można zasypać, a wymiennik wypełnić cieczą niezamarzającą, np. wodnym roztworem glikolu.

ZALETY:	WADY:
- niskie koszty wykonania,	- duża powierzchnia zajmowanego gruntu i duża dewastacja terenu,
- możliwość wykonania dużej części robót we własnym zakresie,	- dość duże przechłodzenie poziome gruntu utrudniające wegetację roślin,
- łatwość wykonania,
- małe opory hydrauliczne, a więc i niskie koszty pompowania glikolu,